ببین !

وای از آن روزی که برای خود برند کاذب درست کنی در ذهن و قلب دیگران و صد البته خودت.

خودت می‌دانی که آنی نیستی که می‌نمایی، بلکه آنی هستی که هستی.

حال که می‌خواهی درستش کنی، برند کاذب قد علم می‌کند و نمی‌گذارد اعتبار کاذب اجتماعی ات را خرد کنی.

می‌ترسی جانم.

می‌ترسی.

می‌ترسی ازآن روزی که همه بفهمند دروغ گفتی و نبودی آنچه که بنمودی.

حال افسوس میخوری، ولی کاش قبلا می‌ترسیدی.

می‌ترسیدی از آن دروغی که به خودت می‌زنی تا در آینده از دروغ خودت، خودت از خودت حالت بهم نخورد.

می‌دانی راه حل چیست و مشکل از بیخش کجاست ؟!

تو می‌نمایی آنچه را که در خود نمی‌بینی و این چیزی نیست جز فاصله حرف تا عمل.

اگر آنچه را که می‌نمایی بودی، الان مجبور نبودی آن چه را بنمایی که نیستی.

دوست داری در نگاه دیگران کم ارزش جلوه ننمایی!

دوست داری در نگاه دیگران کسی باشی که آنها تاییدت کنند!

دوست داری در نگاه دیگران کسی باشی که هر چه را که می‌گویی مثلا عمل میکنی!

ولی نمی‌دانی عزیزم، که نگاه دیگران اصلا به تو نیست !!!

بیا و شرایطت را درک کن و ببین کجا هستی! چه می‌خواهی! و چطور می‌خواهی.

پس‌هان!‌‌‌ای برادر و خواهر کمر همت ببند و عمل کن تا هم دنیایت آباد شود و هم آخرتت.

تعارف و دروغ گفتن به خودت را کنار بگذار و ایجاد کن آن شرایطی را که خودت دوست داری، ابجاد کن، عمل کن.

خودتو بکش بیرون.

خودت را بزار مخاطب این متن، چطوری می‌کشیدی بیرون؟